Hello, Hawaii

Shirt: Promod (ss'10); Shorts: Zara Kids; Wedges: Fosco; Bag: Sfera (sales '12); Belt: from a Reserved dress

I am not in Hawaii but at least wearing a 'Hawaiian' shirt (that is how I call it). This shirt has been in my wardrobe for two years and I have only put it on a couple of times. I'm wondering why...

I prefer to think that trends don't affect the way I dress, that I choose what I like but... is that always true? I guess it is impossible to escape from trends. They are around us and influence our taste and style, sometimes against our will. Why, for example, do we change our opinion regarding certain prints or colours? Is it really our own choice? How does it happen that millions of people start liking the same thing at the same time? Who decides what will be in and what out?  I have found answers to some of these questions in the book 'Victimas de la moda' (Fashion Victims) written by Guillaume Erner - French sociologist, grandson of tailors, who for many years has been working in fashion industry. According to him, in fashion, like in democracy, everybody votes. Not everybody, though, has the same number of votes. The biggest influence have designers, and the 'street' plays the smallest role. 
In his opinion, fashion is the result of two contradictions- the need of assimilation and the need of standing out. 
What do you think?

No, no estoy en Hawai, pero al menos llevo una camisa 'hawaiana' (así la llamo). Esta camisa estaba en mi armario por dos años, casi no usada. Me pregunto porque me gusta ahora. Tal vez porque el estampado tropical esta de moda? Querría pensar que solo eligo lo que me gusta, no sigo a las tendencias, pero eso es imposible. No se puede evitarlo. Las tendencias nos rodean y influencian nuestra maner de vestirse, incluso contra nuestra voluntad. ¿Por que nuestra opinión sobre algunos colores o formas cambia? ¿Por que a milliones de personas les gusta lo mismo en el mismo tiempo? ¿Como se crean las tendencias? Gracias al libro del sociologo frances, Guillaume Erner (nieto de sastres, que trabaja en el sector de la moda desde hace años) he conocido las respuestas a algunas de mis preguntas. Según el, en el campo de moda, como en democracia, todos votan, pero no todos tienen el mismo número de votos. Los diseñadores tienen la influencia evidente,  en última instancia se pregunta a la calle. En la opinión de Erner, nos vestimos para asimilarnos y a la vez para distinguirnos. ¿Que opinaís?

Nie, to nie Hawaje, ale przynajmniej koszula jest "hawajska" (tak ją sobie w myślach nazywam i zawsze wtedy przypomina mi się, że w mojej rodzinie jako "hawajskie" przyjęło określać się wszelkie ubrania w nie najlepszym guście :) No cóż... Ta koszula przeleżała w mojej szafie dwa lata. Teraz zaczęła mi się bardzo podobać. Dlaczego? Czyżby dlatego, że motywy egzotyczne są w modzie? Oczywiście chciałabym myśleć, że wcale nie podążam za trendami - wybieram po prostu to, co mi się podoba. Jednak czy przed tendencjami da się w ogóle uciec? Wydaje mi się, że nie. Trendy otaczają nas ze wszystkich stron  i wpływają na nasz styl i sposób ubierania się  czasem wbrew naszej woli. Jak to się dzieje, że zmieniamy zdanie na temat określonego koloru czy fasonu? Dlaczego milionom ludzi w tym samym czasie podoba się to samo? Kto decyduje, co jest, a co nie jest modne? Odpowiedzi na niektóre z tych pytań znalazłam w książce francuskiego socjologa, wnuka krawców, związanego ze światem mody od lat-Guillaume'a Erner - "Victimas de la moda" ("Ofiary mody"). Jego zdaniem w powstawaniu trendów głos ma każdy, moda jest bowiem demokratyczna. Jednak niektórzy mają więcej głosów niż pozostali. Najwięcej - kreatorzy, a najmniej tzw. "ulica". Moda i nasz sposób postrzegania jej jest, według niego, wypadkową dwóch przeciwnych chęci: asymilacji i wyróżnienia się, dlatego paradoks nie jest modzie obcy. 
Ciekawa jestem Waszych opinii.