When you say nothing at all

My excuse for today's lack of text is the heat (Yeah, I should have found a better one, right? Can you expect anything else in Barcelona in July than high temperatures?!).

La falta de texto en la entrada de hoy es por culpa del calor (sí, esta no es la mejor excusa:) ¿Qué más si no las temperaturas altas uno puede esperar en Barcelona en julio?). 

Winą za dzisiejszy brak tekstu obarczę upały (tak, to raczej kiepska wymówka-w końcu czego, jak nie wysokich temperatur, można się spodziewać w lipcu w Barcelonie?! To jak: "Zima zaskoczyła (polskich) drogowców" w grudniu:). 

Skirt: Zara (Summer Sale '13); Top, Bracelets, Necklace: Promod; Bag: Solar; Headband, earings: Sfera; Sandals: Fosco

The time is now

Last year it was all about peplum. There were blouses and skirts, dresses and even blazers with peplum. This trend was all over personal style blogs. This year when the peplum madness is almost over, I started feeling like wearing a top with...peplum. Maybe next year I will be fond of vertical stripes? Or start wearing overalls and sweatshirts? (actually, I doubt it, but who knows:).

¿Qué palabra el año pasado estaba por todos lados en la blogosfera? Peplum. Habían las camisetas peplum, las faldas, los vestidos, incluso las blazer peplum. Ahora cuando locura por el peplum casi se ha acabado tengo más ganas de ponerme un top con... peplum. ¿Tal vez el año que viene me voy a poner prendas de rayas verticales? ¿O los overall y las sudaderas? (no lo creo, pero nunca se sabe :)

Jakie słowo niespodziewanie zrobiło zawrotna karierę na blogach i odmieniane było przez wszystkie przypadki? Baskinka. Były bluzki i spódnice z baskinką. Nie brakowało też baskinek przy sukienkach. Widywano baskinkę nawet przy żakietach. Blogerki wzdychały: o, baskinko!;). Teraz, kiedy szał na jej punkcie już opadł, przyszedł czas, aby i u mnie zagościła ta, jakże popularna, falbana. W zeszłym roku baskinka mocno mi się opatrzyła, a teraz przyznaję-podoba mi się.  Może, idąc tym tropem, w przyszłym roku zacznę nosić pionowe paski? Albo sportowe bluzy i ogrodniczki? (mimo wszystko, w to akurat bardzo wątpię). 

Peplum top: Lefties; Shorts: Orsay; Bag: Parfois; Necklace: Sfera; Belt: Lefties; Flats: MaryPaz

Give change a chance!

Albert Einstein used to say that if we are doing the same thing over and over again we cannot expect different results. Despite that, daily routine makes us feel safe and secure. Repetitivness decreases the risk of failure. However, aren't we becoming slaves to our habits if we stay in our comfort for too long? Aren't we stuck "inside the box"? Let's surprise ourselves from time to time by introducing small changes into our routine and looking at the world with eyes wide open. It's free. And it's fun. That's why I am looking forward to career changes that me and my beloved are about to face.

Albert Einstein decía que no se pueden conseguir resultados distintos haciendo las cosas del mismo modo de siempre. A lo largo del tiempo y de las rutinas, todos nos hemos creado una zona de certeza y comodidad. Las repeticiones disminuyen el riesgo de cometer errores. ¿Pero no nos estamos convirtiendo en esclavos de nuestros hábitos cuando permanecemos por demasiado tiempo en nuestra zona de confort? ¿No estamos repitiendo el mismo esquema? Podemos cambiar algo en la rutina y mirar el mundo con los ojos bien abiertos. Es gratuito. Y es muy divertido. Por eso estoy esperando con esperanza y entusiasmo a los cambios laborales que están por ocurrir en mi vida y en la vida de mi pareja. 

Albert Einstein mawiał, że robiąc wciąż to samo, nie można oczekiwać innych rezultatów. Mimo to, codzienna rutyna pozwala nam czuć się bezpiecznie, a powtarzalność zmniejsza ryzyko pomyłki. Czy jednak przebywając zbyt długo w "strefie komfortu" nie stajemy się niewolnikami własnych przyzwyczajeń? Czy nie wtłaczamy samych siebie w jakiś schemat? Może dajmy się czasem zaskoczyć, wprowadzając drobne zmiany w rutynie i patrząc na codzienność szeroko otwartymi oczami. Nic nas to nie będzie kosztować, a na pewno da nam dużą frajdę. Dlatego z nadzieją i entuzjazmem patrzę na czekające mnie i najbliższą mi osobę zmiany zawodowe.  

Top: Promod (summer sale '13); Skirt, belt: Promod; Bag: Parfois (summer sale '13); Sandals: Fosco

Men's point of view

They say that men like short skirts and high heels.

However, if my husband had to vote for a perfect outfit, I am quite sure he would choose jeans and a black top (men like simple solutions, don't they?). What he hates, though, are chino trousers ("you look like your grandma"), bolero jackets ("what's the point to wear a jacket that ends in the middle of your back?!") and A-shape skirts (again: "grandma"). I suppose that his opinion is shared by the majority of male population. We can be mad about it and say: "No man will ever tell me what I should or should not wear!" or "Oh, I only dress up for myself". Really? Or are these the myths that we repeat over and over again? 

Se dice que a los hombres les gustan las mini faldas y los taconazos. En cambio si le preguntarían a mi marido por su "look" perfecto, estoy casi segura que diría: "un top negro y los vaqueros" (quizás porque a los hombres les gustan las soluciones sencillas, verdad?:). Lo que odia son los pantalones tipo chino ("parecen de una abuela"), chaquetas bolero ("que sentido tiene ponerse una chaqueta que no pasa de la mitad de la espalda?!") y las faldas de forma "A" (de nuevo: "una abuela"). Supongo que el resto de la población masculina comparte estas opiniones. Nos podemos enfadar por eso y contestar "Ningún hombre me va a decir que debería o no debería ponerme!" o "Yo me visto para mi misma". ¿De verdad? ¿O son estas solo creencias nuestras que nos gusta repetir?    

Zgodnie z obiegową opinią mężczyźni lubią kobiety w mini spódniczkach i na wysokich obcasach. Nie wiem czy mam do czynienia z nietypowym egzemplarzem, ale strój idealny według mojego męża to dzinsy i czarny top (może chodzi o to, że generalnie mężczyźni lubią proste rozwiązania?). Chronicznie natomiast nie znosi "chinosów" ("wyglądasz jak własna babcia"), bolerek ("jaki jest sens nosić sweter/kurtkę nie sięgającą nawet do połowy pleców?!" i spódnic w kształcie litery "A" (patrz: "babcia"). Podejrzewam, że jego zdanie wpisuje się w opinię większosci męskiej populacji. Można by się na to oburzyć, że przecież "facet nie bedzie mi mowić, co mam nosić" i że "ja się  ubieram dla siebie", ale czy nie są to tylko w kółko powtarzane mity?

Haven't we ever said to our partner: "Honey, why don't you throw away this old, shabby t-shirt of yours" (that happens to be his favourite one) or "This sweater is horrible!"? And do we really dress up for ourselves as we like to repeat? Of course we do like to wear something that we can feel well in but let's admit it: we love getting positive feedback on what we wear too. So how to find balance between dressing up "for ourselves" and "for others"?

Nosotras, ¿nunca hemos dicho a nuestro chico lo que debería ponerse? (no, nosotras solo aconsejamos, verdad?:). O no hemos sugerido por ejemplo: "Cariño, por qué no te deshaces de esta camiseta tan desgastada?" (y su preferida)? Aparte de eso, ¿de verdad nos vestimos solo para nosotras mismas? Sin duda nos gusta sentirnos bien en nuestra ropa pero, hay que admitirlo, nos encanta cuando a la gente les gusta nuestra manera de vestir. Entonces ¿como encontrar el balance entre vestirse para "nosotras mismas" y "para los demás"? 

Która z nas nie powiedziała kiedyś swojemu mężczyźnie, że może już czas, aby wyrzucił ten stary, wysłużony, (ale jego ulubiony!) t-shirt? Albo czy nigdy nie zdarzyło się Wam skomentować: "ten sweter jest koszmarny, kochanie"? No właśnie... Same nie jesteśmy bez winy. Poza tym czy rzeczywiście ubieramy się tylko dla siebie? Oczywiście, że lubimy czuć się dobrze w tym, co nosimy, ale nie oszukujmy się, że nie chcemy, aby nasz strój podobał się innym. Gdzie zatem leży granica miedzy ubieraniem się "dla siebie" i "dla innych"?

Maxi skirt: local shop; Top, belt, bracelet: Sfera, Bag: Parfois; Wedges: Fosco: Earings:Vintage (my Grandma's); Necklace:¿?